Over Els
Hoe het begon
Op dat moment werkte ik een aantal jaren als dierenartsassistente.
Het was een sprong in het diepe. In een tijd – ook nog! – waarin het nog helemaal nog niet zo ‘gewoon’ was om je kat naar een opvang te brengen.
Nu zit ik elke zomer helemaal vol, met maximaal dertig katten. De dierenartsen uit mijn netwerk verwijzen nog steeds naar mij. En zo af en toe heb je een noodgeval, of een diabeteskat, waar mijn oude werkervaring goed van pas komt.
Ik werk nog steeds alleen, en dat wil ik ook blijven doen. Heerlijk. Ik ben de enige die alles overlegt met de klanten, zodat ik alles weet. En ik zie zelf elke kat diverse keren per dag, zodat ik ze goed in de gaten kan houden. Ook fijn voor de katten trouwens, dat het altijd dezelfde persoon is die binnenkomt.
Hoe het begon
Op dat moment werkte ik een aantal jaren als dierenartsassistente.
Het was een sprong in het diepe. In een tijd – ook nog! – waarin het nog helemaal nog niet zo ‘gewoon’ was om je kat naar een opvang te brengen.
Ik werk nog steeds alleen, en dat wil ik ook blijven doen. Heerlijk. Ik ben de enige die alles overlegt met de klanten, zodat ik alles weet. En ik zie zelf elke kat diverse keren per dag, zodat ik ze goed in de gaten kan houden. Ook fijn voor de katten trouwens, dat het altijd dezelfde persoon is die binnenkomt
Wat mij motiveert
Sinds we – dat zijn mijn man Wilco en onze kinderen –op het akkerbouwbedrijf net buiten Middenmeer zijn gaan wonen, heb ik met de katten echt alle ruimte!
In 2018 kwamen de kattensuites erbij en met de nieuwe indeling in 2020 hebben we ruime, luxe binnenkamers met veel daglicht kunnen realiseren.
Vroeger hadden we groepsruimtes, waar het prima functioneerde omdat ik de groepen van veelal vaste gasten, met zorg samenstelde. Maar: ik had er wel veel drukte van. Stond altijd op scherp als er net weer een nieuwe kat was binnengebracht.
En toen werd het 2020. Corona. En had ik in de zomer zo weinig katten dat ze allemaal hun eigen kamer kregen. Stiekem had ik wel eens eerder gedacht dat zoiets voor veel katten toch wel echt het ultieme vakantiegevoel zou zijn. En wat bleek? Het klopte. Katten die al jaren prima socialiseerden, bleken zónder andere katten in hun buurt toch nóg relaxter, aanhaliger, onbevangener.
In diezelfde zomer hebben we dus die nieuwe indeling gemaakt. Nu heeft elke kat een individuele luilekkervakantie. En krijgt iedereen evenveel aandacht, want de kroeltijd is voor die kat alleen.
Dat slaat aan, merk ik. De baasjes maken zich minder zorgen. De kat geniet van zijn koninkrijk. En ik hoef minder te puzzelen, zodat ik rustiger en met nog meer plezier kan genieten van al mijn contacturen met de katten zelf.
Wat mij motiveert
Sinds we – dat zijn mijn man Wilco en onze kinderen –op het akkerbouwbedrijf net buiten Middenmeer zijn gaan wonen, heb ik met de katten echt alle ruimte!
In 2018 kwamen de kattensuites erbij en met de nieuwe indeling in 2020 hebben we ruime, luxe binnenkamers met veel daglicht kunnen realiseren.
Vroeger hadden we groepsruimtes, waar het prima functioneerde omdat ik de groepen van veelal vaste gasten, met zorg samenstelde. Maar: ik had er wel veel drukte van. Stond altijd op scherp als er net weer een nieuwe kat was binnengebracht.
En toen werd het 2020. Corona. En had ik in de zomer zo weinig katten dat ze allemaal hun eigen kamer kregen. Stiekem had ik wel eens eerder gedacht dat zoiets voor veel katten toch wel echt het ultieme vakantiegevoel zou zijn. En wat bleek? Het klopte. Katten die al jaren prima socialiseerden, bleken zónder andere katten in hun buurt toch nóg relaxter, aanhaliger, onbevangener.
In diezelfde zomer hebben we dus die nieuwe indeling gemaakt. Nu heeft elke kat een individuele luilekkervakantie. En krijgt iedereen evenveel aandacht, want de kroeltijd is voor die kat alleen.
Dat slaat aan, merk ik. De baasjes maken zich minder zorgen. De kat geniet van zijn koninkrijk. En ik hoef minder te puzzelen, zodat ik rustiger en met nog meer plezier kan genieten van al mijn contacturen met de katten zelf.