Ineens was je daar.

Weer een nieuwe kat op het erf. Navraag op de buurt leerde dat je bij de overburen met een groep andere katten in de schuur leefde. We zagen je wel maar zodra we je aandacht gaven was je weg. Vreemde katten voeren doen we hier niet zomaar maar we zagen je steeds vaker en in overleg met de buurman zijn we dat toch gaan doen. Alleen als je er was, want gewoon voer buiten zetten trekt hier ook andere beesten aan waar we minder blij mee zijn. Jij bleef dan naar ons kijken en als je dacht dat we weg waren at je snel alles op.

Je bleef pendelen tussen ons en de overburen

totdat je daar in een vangactie gevangen werd en gecastreerd weer terugkwam. Daarna was je steeds vaker hier. Je hield ons op “gepaste” afstand. In coronatijd hield jij je keurig aan de anderhalve meter afstand. Als wij een stapje naar je toe gingen deed jij 2 of 3 stapjes terug en deden we het te vaak was je gewoon weg. Jij voedde ons wel op.

Onze anderhalve meter kat ben je heel lang geweest.

Met de jaren kregen we toch steeds meer vertrouwen van je.

Ons vaste ritme deed je goed en wij waren soms van slag als je weer eens een week weg was. In de zomer als de buitendeur overdag open bleef durfde je zelfs binnen te komen. Dan at je snel alle bakjes leeg en na een tijdje ging je lekker de hele dag slapen op de krabpaal, maar je moest wel weg kunnen.

Als je niet weg kon op de momenten dat je dat wilde dan raakte je in paniek. Daar kon je niet tegen, zodra er druk op je kwam en je zelf niet de regie kon nemen dan was er altijd die blinde paniek. Een huiskat ben je daardoor nooit geworden. Wij hebben jou je eigen huis gegeven. Bij de achterdeur, waar je in en uit kon lopen en je droog en warm kon slapen en eten, ook in de winter.

Zo mooi dat jij ons durfde toe te laten en ook duidelijk liet weten als het etenstijd was. Zelfs aaien kwam je om vragen en als er geen druk op je kwam konden we je gewoon behandelen tegen vlooien en wormen. ’s Avonds liep je vaak mee met mijn laatste rondje en dan moest ik opletten om niet over je te struikelen omdat je weer eens voor mijn voeten neerplofte om te gaan rollen.

Als klanten mij vroegen hoeveel katten heb je zelf dan zei ik altijd 2 en een halve.

Twee in huis en Streep. Jij was onze halve kat maar eigenlijk waren wij van jou. Jij trok je eigen plan en wij hoorden daar bij voor jou.

De dag dat we je vonden ’s morgens wisten we meteen dat het niet goed was.

Je lag op het pad waar ik altijd langs liep maar jij nooit stilstond omdat het heel dicht bij onze hond Luna was. Ik heb je mee naar binnen genomen en daar bleek dat je aangereden was. Jouw paniek van het opgesloten zijn en je verwondingen maakten de keus niet makkelijker maar wel duidelijk. We hebben je laten gaan.

Dankjewel Streep,

dat jij voor ons gekozen hebt en dat je terug bent gekomen voor hulp. Dankjewel dat we dit samen hebben kunnen afsluiten.

Rust zacht lieve Streep.